بيا بيا که ز عشقت چنان پريشانم

شاعر : سعدي

که مي‌رود ز غمت بر زبان پريشانمبيا بيا که ز عشقت چنان پريشانم
بيا ببين که ز غم بر چه سان پريشانمتو فارغ از من و من در غم تو
نه روي با تو نشستن نه راي ( ... )\N
نمي‌توان که به دست آورم کلاله تومن شکسته دل اندر ميان پريشانم
\Nچو سنبل تو شب و روز از آن پريشانم
ازان هميشه من از دستشان پريشانمنمي‌توان که به دست و ديده‌ام ز ( ... )
ازين بتر که من اندر جهان پريشانمز دست ديده ودل هيچ کس پريش نگشت
چگونه جمع شود خاطرم که ( ... )\N
ز عطر مجمر وصفت نيافتم بوييز دست جور تو نامهربان پريشانم
دلم به وعده‌ي وصل ار چه خوش کند سعديازان ز آتش دل چون دخان پريشانم